مائده بهبهانی اسلامی

از شاخصترین ویژگیهای تمدن اسلامی، ساخت مدارس علوم دینی است. ) پسندیده، محمود، مدارس علوم دینی( درسدههای نخست، آموزههای دینی توسط پیامبر به مردم داده میشده است. به این گونه که مردم در مسجد به دور پیامبرحلقه میزدند و از آموزشهای ایشان بهرهمند میشدند. با گسترش فعالیتهای متنوع آموزشی و مذهبی، مکانهای دیگری برای آموزش علوم مذهبی و سایر علوم مرتبط با آن شکل میگیرد که با گذشت زمان و بعد از اختصاص مکانهای متفاوت بهآن در نهایت مدارس به عنوان مکان اصلی آموزش شناخته میشود. البته به دلیل آموزش مسائل و فرایض دینی همچنان ارتباط بین مسجد و مدرسه حفظ میشود. با ورود اسلام به ایران، دانش اندوزی )که قبل از ورود اسلام راجع به آن اطلاعات دقیقی در دست نمیباشد(، این بار با دین پیوندی مستحکم برقرار میکند و در این سرزمین به اوج شکوفایی میرسد.این پژوهش به شناخت چگونگی روند تغییرات و سیر تکاملی کالبد مسجد مدرسه های ایرانی میپردازد. اینکه در ابتدا – ساخت فضاهای آموزشی چگونه بوده است و در طی گذشت زمان چه فضاهایی از کالبد آن کاسته یا به آن افزوده شده است.نگارش این پژوهش به روش تاریخی توصیفی – -تحلیلی است و روش گردآوری داده های آن به روش اسنادی کتابخانه ی – است.

تمدن اسلامی ، مسجد، مدرسه، صفوی، قاجار