ادریس باباخانزاده

بافتهای فرسوده شهری یکی از معضلات مهم و اساسی در بیشتر کشورهای جهان و به ویژه کشورهای در حال توسعه می باشد. این معضل بطور خاص و ویژه در اکثر قریب به اتفاق شهرهای کشور نیز به چشم می خورد و باعث بروز مشکلات جدی در حوزه شهرسازی و مدیریت شهری شده است. این بافتها در واقع نوعی بیماری در ساختار مناطق شهری محسوب می شوند و عوامل زیادی در آنها دخیل اند که از آن میان می توان به عدم پیروی از یک برنامه منسجم ، عوامل کالبدی، عملکردی، زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره اشاره کرد. تاثیر مخرب هر یک از عوامل فوق سبب کاهش ارزش های کمی و کیفی محیط زیست در محدوده هایی از شهر می گردد و با نزول ارزش های سکونتی- عملکردی در این قبیل محدوده ها، امر بهسازی و نوسازی متوقف می گردد و فرسودگی و ناکارآمدی بر آنها مستولی می گردد.هدف از پژوهش حاضر تحلیلی توصیفی از این نوع بافتها در محیطهای شهری و فرصتها و تهدیدات پیش رو می باشد. در این پژوهش ضمن تعریف انواع بافتهای شهری به بررسی دلایل فرسودگی آنها و انواع شیوه های مداخله در بافتهای فرسوده شهری پرداخته شده است. در پایان نیز ضمن بررسی سیاستهای نوسازی و بهسازی این بافتها پس از انقلاب به ارائه نتیجه گیری پرداخته شده است.

بافت فرسوده، بهسازی، نوسازی، بازسازی