بررسی اصول برنامه ریزی محله محوربا تاکید بر هویت تاریخی محله نمونه موردی: محله سنگلج تهران

محله ها اجزاء اصلی یک شهر محسوب می شوند و نیاز به مداخله در امور آنها همیشه احساس می شود. حال آنکه مناسب ترین مداخله، مداخله ای است که با توجه به ظرفیت ها و نیازهای آن محله صورت بگیرد. این امر خود را در برنامه ریزی محله محور نمود داده است که علاوه بر در نظر گرفتن نیازها و دارایی های آن به مشارکت ساکنان نیز منجر می شود که نتیجه بخش ترین نوع برنامه ریزی است که به دنبال خود رضایت از مکان را دارد. از آنجا که محله های دارای قدمت تاریخی جزو دارایی های با ارزش شهر به حساب می آیند، بنابراین برنامه ریزی برای آنها مستلزم توجه ویژه به ارزش های تاریخی و همچنین هویت تاریخی است. محله سنگلج که واقع در هسته اولیه شکل گیری شهر تهران می باشد، دارای بافت و بناهای کهن و ارزشمندی است که در طول زمان دچار فرسودگی شده است و لزوم برنامه ریزی برای آن احساس می شود. در این پژوهش با توجه به تعاریف محله و برنامه ریزی محله محور، معیار هایی به منظور برنامه ریزی محله محور که تاکید بر هویت تاریخی دارد استخراج شده است و همچنین با توجه به شناختی که از محله سنگلج وجود دارد سیاست هایی جهت تقویت هویت تاریخی آن از طریق برنامه ریزی بیان شده است.

Keywords:

برنامه ریزی محله محور , هویت , بناهای تاریخی , محله سنگلج