المیرا عرفانیان قصاب

رشد جمعیت شهری و تغییرات اساسی که در نحوه زندگی مردم به وجود آمده است، موجب شده است که افراد بسیاری مجتمع های آپارتمانی را به عنوان مسکن خویش برگزینند، بدون آن که با شیوه زندگی اجتماعی در این مجتمع ها که از آن به عنوان فرهنگ آپارتمان نشینی یاد می شود، آشنا باشند. هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی و مقایسه میزان رعایت فرهنگ آپارتمان نشینی و میزان تعاملات اجتماعی در مناطق بالا و پایین شهر مشهد با استفاده از روش پیمایش و به طریق مقایسه می باشد.از میان مجتمع های مسکونی بالای شهر مشهد مجتمع مسکونی سروش و از میان مجتمع های مسکونی پایین شهر مشهد مجتمع مسکونی شهید مدرس به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند.با استفاده ازفرمول حجم نمونه کوکران، حجم نمونه مجتمع مسکونی سروش 91 و حجم نمونه مجتمع مسکونی شهید مدرس 85 نفر تعیین گردید. با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای افراد نمونه انتخاب و به آن ها برای جمع آوری داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه مراجعه گردید. تحلیل فرضیه ها و بررسی های آماری نشان داد که میزان رعایت فرهنگ آپارتمان نشینی در مجتمع مسکونی منطقه بالای شهر به شکل معناداری بیش از مجتمع مسکونی منطقه پایین شهر است. میزان کنش ارتباطی و همبستگی اجتماعی ساکنین در مجتمع مسکونی منطقه پایین شهر به شکل معناداری بیش از مجتمع مسکونی منطقه بالای شهر است و میزان مشارکت اجتماعی ساکنین مجتمع مسکونی منطقه بالای شهر به شکل معناداری بیش از مجتمع مسکونی پایین شهر است.همچنین آزمون همبستگی نشان داد که بین متغیر مشارکت اجتماعی و میزان رعایت فرهنگ آپارتمان نشینی رابطه همبستگی مستقیمی وجود اما کنش ارتباطی و همبستگی اجتماعی با میزان رعایت فرهنگ آپارتمان نشینی دارای رابطه همبستگی معکوسی می باشد.

فرهنگ آپارتمان نشینی،کنش ارتباطی،همبستگی اجتماعی،مشارکت اجتماعی،مجتمع مسکونی