منوچهر فروتن - استادیار معماری،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد همدان
محمدرضا عبدالملکی - دانشجو، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
سعید غفاری نیکخو - دانشجو، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

انسان ها علاوه بر تامین نیازهای روزمره خود دارای تعلقاتی نسبت به محیط ها هستند که محیط را برای آن ها معنا دار و پذیرفتنی می سازد. دلبستگی به مکان یک کیفیت عالی است که در بهزیستی(Wellbeing) تاثیرگذار است. علاوه بر تعاملاتی که در مکان بین انسان ها به وقوع می پیوندد، مخاطبین با خود مکان ها نیز روابط عاطفی را شکل می دهند و زمانی که این تعاملات بین انسان و مکان ها توسعه یابند معمولاً منجر به حسی از دلبستگی به آن امکان می شود، که تجربه ی آن برای هر شخص منحصر به فرد بوده است. انسان در هر مکانی که متولد می شود، با محیط اطراف خود رابطه ای دوسویه برقرار می کند. به طوری که از یک سو به محیط وابسته و عوامل ضروری زندگی خود را در آن می یابد و از سوی دیگر محیط نیز در رفتار او تأثیر متقابل و مؤثری می گذارد. آنچه مسلم است انسان دوستدار فضایی است با ارزش های صحیح که در عین حال جوابگوی نیازهایش نیز باشد. مقاله از نوع توصیفی _تحلیلی با بینشی آرمان گرایانه نگاشته شده است و داده های به روش اسنادی جمع آوری شده اند.

دلبستگی،حس دلبستگی،فضاهای فرهنگی