قاسم حبیبی بی بالانی - استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر
باریس مجنونیان - دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
ابراهیم عادلی - استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
همایون صنیعی - دانشیار دانشگاه تربیت مدرس

امروزه به دلیل استفاده نادرست از منابع طبیعی تجدید شونده و تبدیل آنها به باغات در مناطق شیبدار شمال کشور، باعث شده است که زمین لغزشهایی در این مناطق ایجاد شود و در نتیجه آن خاک حاصلخیز در اثر فرسایش از بین برود. در این تحقیق سعی شده است این مورد مورد بررسی قرار گرفته و بهترین شیب برای احداث باغات چای به منظور گسترش این باغات پیشنهاد شود. در این مطالعه برای محاسبه پایداری توده های خاک مناطق شیبدار از روش بیشاپ استفاده شده است و در سه حالت فاقد پوشش گیاهی، دارای پوشش درختان جنگلی و در نهایت دارای پوشش چای مورد مطالعه قرار گرفته است. در نتیجه این تحقیق حداکثر شیب قبل گسترش این محصول باغی کمتر از 20% می باشد و در شیبهای بالای 25% به هیچ عنوان از لحاظ پایداری مناسب نبوده و به منظور حفاظت از خاک حتما نیاز به تغییر کاربری از حالت باغی به کاربری جنگلی می باشد. بخصوص که در شرایط بارندگی های شدید در طول یک روز حساسیت به لغزش و رانش بیش از پیش می گردد.