الهه جباری

پس از انقلاب صنعتی و تحولات گسترده قرن بیستم، تکنولوژی موجب تغییر و تحولات اساسی در زندگی بشر شد. انسان با انگیزه دستیابی به رفاه و امنیت ، هر روز بیشتر از روز قبل از تکنولوژی های مختلف استفاده کرد تا اینکه پس از مدتی، کمکم ابزار و آلات نقش کلیدی را در زندگی انسان ها پیدا کردند. بدین ترتیب راه برای ظهور تکنوپولی (انحصارگر ایی_ تکنولوژی) باز شد در این زمان بود که تکنولوژی به طور نامحسوسی سنت و فرهنگ را از زندگی انسان ها خارجکرد و برای همه لغات کلیدی زندگی آن ها، تعریفی را که خود می پسندید، جایگزین کرد. البته روش هایی برای مقابله با توسعه همه جانبه ،تکنولوژی وجود دارد. پذیرفتن هر نوع تکنولوژی، اجباری نیست. بلکه آنچه می تواند بسیار تعیین کننده باشد، سرشت و اعتقادات معنوی جامعه ای است که تکنولوژی به آن وارد می شود. هر جامعه ای می تواند باتوجه به پیشینه های ارزشمند فرهنگی، تاریخی و اعتقادی خود از جنبه های مناسب و مفید تکنولوژی های جدید استفاده کرده و جنبه های غیرمفید ، کنار بگذارد. پس بهره وری از تکنولوژی در هر جامعه ا ی می تواند به صورت گزینشی و کاملابجا در معماری مورد استفاده قرار گیرد. بهتر است بگوییم تکنولوژی یا فناوری امکان و اندیشه ای است برای پاسخگویی بهنیازها و احتیاجات روز جامعه به طور جامع و امری مرتبط با معماری اما محدودکردن آن به سازه در حوزه معماری چندان صحیح نیست. در این مقاله به معرفی اجمالی تکنولوژی می پردازیم و تلاش خواهیم کرد که پیامدهای استراتژیک و سیاستی مباحث فلسفه تکنولوژی در معماریبیان کنیم. چون تکنولوژی روز به روز در حال تغییر است با بررسی نسبت ما بین تکنولوژی، انسان و معماری به بررسی، الگوی های فضایی قابل انعطاف می پردازیم.

معماری،تکنولوژی، فلسفه تکنولوژی، تکنوپولی