محمد مرادی - دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)
مهدی حمزه نژاد - عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت

شهرها، این سکونتگاههای بهسرعت رشد یافته بشری روزبهروز بزرگتر و مدرنتر میشوند و قطع بهیقین مشکلات آنها نیزبزرگتر و مدرنتر میشوند. شهر بهعنوان مجموعهای زنده نیاز به مدیریت دارد که چنین مدیریتی را معمولاً مجموعهای از کارگزاران در مرزهای اداری ومعین بر عهده میگیرند. شهر چه آن زمان که حاکمان ادارهکننده آن بودند، چه زمانی که بلدیه را در رأس خود دید و چه در روزگار معاصر که باتغییراتی شهرداری را بالادست خود دید همواره در چالشهای مدیریتی قرار داشته و این روزها که ارگانهای مختلفی باید برای محیطی که انسان در آن نفس میکشد تصمیم بگیرند این چالشها بیشتر و بیشتر شده است.به نظر میرسد مجموعهی مدیریت هماهنگ شهری میتواند به انبوه مشکلات شهری کمک شایانی کند که حتی در پس این راهکار نیز مشکلات و چالشهای زیادی وجود دارد که این مجال به دنبال آن خواهد بود.با توجه به مسائل مطرحشده قانونگذاران به سمت تغییر قوانین حرکت کردند و سیستم جدیدی را پیشنهاد دادند که همان سیستم جامع مدیریت هماهنگ شهری هست در این سیستم مدیرت شهری برای شهرهای ایرانی تلاش برای حل مسائل فوق در چهارچوب اصول و ملاحظات نظری مدیریت شهری، اهداف و راهبردهای تعیینشده برای آن است. با توجه به این رویکرد در این پژوهش تلاش شده تا میزان همرایی مردم به عنوان منتفذان از این قانون و مسوولان به عنوان مجریان مدیریت شهری و همچنین متخصصان مرتبط با این حیطه بر اساس نظرسنجی ها و تحلیل ها علمی مورد بررسی قرار گیرد..

مدیریت ، شهر، اسلام، یکپارچهسازی، مدیریت هماهنگ شهری