بررسی نقش الهام از طبیعت در تعامل با توسعه پایدار شهرها

از وجوه تمایز حیات انسان با سایر جاندارها ، قدرت جمع کردن و تراکم اطلاعات و تجربیات در طول تاریخ است . به این معنا که جامعه بشری در هر زمان و مکانی سعی می کند تا آنچه را از نسل های گذشته به ارث برده است ،حفظ و نگهداری نماید ، تجربیات تازه خود را بر آن بیفزاید و آنرا به نسل های بعد بسپارد . در دوران معاصر زندگی در دنیای مادی گرا ، مجازی ، ساختگی و ماشینی باعث ایجاد وقفه و اختلال در جریان این امر گردید و نه تنها چیزی برای انسان به ارمغان نیاورد بلکه تا حدودی باعث از دست رفتن و پایمال شدن گنجینه های ارزشمندی که از پیشینیان خود به ارث برده بود نیز شد و در نتیجه انسان بتدریج با طبیعت و محیط زیست خود بیگانه گردید .توسعه پایدار و به تبع آن معماری پایدار از مباحث جاری برای آشتی انسان با طبیعت و حل مشکل بیگانگی انسان با محیط زیست خود می باشد. الهام از طبیعت که منشأ بسیاری از طراحی های معماری و حتی صنعتی می باشد تاکنون در طراحی شهری چندان کارامد نبوده است. هدف این تحقیق، که به روش توصیفی-تحلیلی و از نوع تحلیل مقایسه ای است، توصیف و تحلیل روستای میمند بعنوان نمونه نادری از توسعه شهری و اجتماعی بر اساس الگوهای طبیعی و پایدار و مقایسه آن با زندگی یک واحد اجتماعی طبیعی نظیر لانه مورچه ها می باشد.مقایسه معماری این روستا با ساختار لانه مورچه ها این امکان را برای ما بوجود می آورد تا از یک سو نسبت به طبیعت و محیط پیرامون خود دقیقتر و حساستر بشویم و فکر کنیم که چرا ما انسان ها با وجود قوه عقل ، باز به محیط زیست خود آسیب زده و آنرا دچار بحران و ناپایداری می کنیم ، و از سوی دیگر با تفکر در طبیعت و ساختارهای آن اصول و ایده هایی را استخراج نماییم و آنها را متناسب با نیازها و خواسته های مادی و معنوی انسان معاصر و در چارچوب فرهنگ اصیل ایرانی با دانش خود تکمیل نموده و با فن و مهارت آنرا به مرحله اجرا برسانیم

Keywords:

انسان , طبیعت , معماری پایدار , لانه مورچه , روستای میمند