کیوان زمان
شینا زمان
همایون کانونی

به دلیل توسعهنیافتگی اقتصاد کشاورزی بازار محصولات کشاورزی همواره با محدودیتهای ساختاری روبرو بوده است. بورس کالای کشاورزی بازاری است که در چارچوب ساختار پیشبینی شده خود میتواند بخش قابل توجهی از مشکلات بازار سنتی را برطرف کرده و از این راه به حفظ، پایداری و توسعه بخش کشاورزی کمک نماید. دراین بازار همه بازیگران عرصه تولید و تجارت محصولات کشاوزری به درستی و به موقع تصمیمگیری کرده و کسی نمیتواند از رانت اطلاعات به نفع خود ودیگران استفاده کند. در مقیاس جهانی نخود پس از لوبیا و نخود فرنگی رتبه سوم اهمیت را در بین حبوبات دارد. کشور ما از لحاظ سطح زیر کشت ومیزان تولید این محصول مقام چهارم را در بین کشورهای جهان داراست. در حال حاضر قیمتجهانی نخود 3/1 دلار است در حالیکه قیمت تضمیتی خرید هر کیلوگرم نخود 3120 ریال (0/36 دلار) و قیمتواحد آن دربازار حدود 5000 ریال (0/58دلار) میباشد . از جمله تنگناهای موجود دربازار نخود میتوان به فقدان نقدینگی لازم در بخش، استانداردنبودن محصول، از همگسیختگی بازار و نوسان شدید قیمت، عدم توسعه حمل و نقل و صنعت بستهبندی، سنتگرائی و عدم توجه به تحولات بازار،خرده پابودن کشاورزی و فقر کشاورزان اشاره کرد. بورس کشاورزی مناسبترین راهکار با توجه به مشکلات فوق است. جلب تولید کنندگان نخود به بورس کشاورزی و رونق معاملات این محصول در بورس میتواند منطقیترین راه حل مسائل فوق باشد. زیرا مهمترین تأثیر بورس بر بازار نخود، اصلاح و بهبود وضعیت ساختار بازار است.

سازمان تجارت جهانی (WTO) ، بازار بورس،محصولات کشاورزی، نخود