تحلیل و بررسی حس معنوی و زیبا شناختی نور در مساجد ایرانی با استفاده از روش پدیدار شناسی(نمونه موردی مسجد امام بروجرد)

الله نور السموات و الارضخارج شدن انسان ها از تاریکی جهل و تابیده شدن نور معرفت در وجودش همواره یک هدف نهایی می باشد.در اثر تابیده شدن نور اللهی به درون کالبد مادی یعنی جایگاه نفس آدمی است که انسان به رشد و تکامل معنوی می رسد در نتیجه نور به عنوان عنصری بارز و مستقل از سایر عناصر و مفاهیم در مساجد به کار گرفته میشود.در چنین فضاهایی که با نوری ضعیف روشن می شوند با مشاهده سایه هایی مبهم از اشیا و احجام در ذهن خود به کامل کردن تصاویر پرداخته و با این عمل به نوعی خلسه فرو میرود که نتیجه آن یک حس نزدیکی به منبع وجود و هستی در درونش بیدار می شود.نور در معماری اسلامی به ویژه در مسجد تجلی نور الله است.در این مقاله سعی بر این شده که از روش پدیدار شناسی هرمنوتیک، به بررسی نور و نورپردازی در مساجد ایرانی خصوصا در دوره صفویه پرداخته شود.در این پژوهش سعی شده است از روش توصیفی-مروری به آزمودن فرضیه ها و در نهایت با توجه به قراین موجود در این مقاله، نقش نور در مسجد امام بروجرد به عنوان مصداق عینی مورد نقد و بررسی قرار گیرد.بازی با نور در قسمت ورودی بنا، گنبدخانه ی اصلی و دیواره های ایوان ها به وضوح مشهود و نمایان است که حس تعلق خاطر در هر بیننده و نمازگزاری از این بازی زیبا با نورو ایجاد فضای روحانی به وجود می آید

Keywords:

زیبا شناختی نور , مساجد ایرانی , پدیدار شناسی , مسجد امام بروجرد