بررسی معیارهای کالبدی- فضایی معماری ایرانی- اسلامی در مسکن روستایی و شهری

ایران دارای معماری اصیل و با هویت است. معماران و هنرمندان با ذوق و خلاق ایرانی در طرح های خود اصول معماری را برپایه شرایط محیط، مصالح، فرهنگ، نیازهای بنا، منطقه و ساکنین مد نظر داشتند که توانستند طرح هایی بدیع را خلق نمایند و این نشان دهنده یک روح مشترک در آن ها برآمده از مکتب الهی است. مسکن در هر برهه زمانی قابل اهمیت بوده و روز به روز به اهمیت آن افزوده می شود چرا که سکونتگاه انسان معوایی است جهت آرامش، آسایش و خلوتگاه انسان با معبودش. هدف این تحقیق شناخت نیازهای کالبدی، فضایی مسکن با معیارهای اسلامی و مذهبی، چه در مسکن روستایی و چه مسکن شهری است که کمک به فهم معمارانه می نماید و سبب می شود معماری مسکن ایرانی اسلامی بر پایه اصولی صحیح، فرم و فضایی مناسب شکل گیرد. روش تحقیق توصیفی– تحلیلی می باشد و شیوه گردآوری اطلاعات کتابخانه ای است.

Keywords:

معماری اصیل , هویت , شرایط محیط , سکونتگاه , معیارهای اسلامی