آسیب‏شناسی شکل و هویت بافتهای باارزش تاریخی شهری با هدف رسیدن به توسعه پایدارشهرینمونه موردی: بافت مرکزی شهر همدان

بافتهای باارزش تاریخی بخشی از هویت ملی کشورها بحساب میآیند، بافت‏های باارزش تاریخی و قدیمی شهرهای کشور که در اغلب موارد هسته اولیه و اصلی آن شهرها را تشکیل می‏دهند، از یک طرف جزء میراث فرهنگی و تاریخی کشور محسوب شده و از طرف دیگر اغلب این بافت‏ها با گذشت زمان و عدم نگهداری مناسب دچار فرسودگی میشوند. شهر همدان با توجه به پیشینه تاریخی خود با در اختیار داشتن یکی از باارزشترین بافتهای تاریخی از جمله شهرهای توریستی کشور بحساب میآید و همچنین بعنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین معرفی شدهاست.با توجه به تحولاتی که در سال 1310توسط مهندس کارل فریش آلمانی در محدوده بافت مرکزی یا همان بافت کهن شهر انجام شد، چهره شهر به کلی دچار تغییر و تحول گردید. هدف کلی این پژوهش آسیب‏شناسی عوامل موثر در فرسودگی کالبدی و عملکردی بافت با توجه به شرایط کنونی این بافت و احیاء هویت بافت تاریخی وکهن شهر همدان می‏باشد. روش پژوهش بر اساس هدف کاربردی، از لحاظ زمان گردآوری پیمایشی، و بر اساس ماهیت داده‏ها از نوع کیفی می‏باشد، روش جمع‏آوری داده‏ها کتابخانه‏ای و مطالعات میدانی است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‏دهد که توزیع و طراحی مناسب کاربری‏ها و طراحی دسترسی‏ها و شبکه ارتباطی بر مبنای ویژگی‏های کالبدی بافت قدیم و استفاده از مطالعات گونه‏شناسی فضاها و بناهای مختلف شهری و بافت قدیم می‏تواند وضع موجود بافت کهن را بهبود بخشد

Keywords:

آسیب‏شناسی , فرسودگی , هویت , بافت‏های کهن