زهرا زارعی - دانشجوی معماری آموزشکده دختران اصفهان
سادات هاشمی نسب - مدرس آموزشکده فنی دخترانه اصفهان ودانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان
رعنا ربیعی - دانشجوی معماری آموزشکده دختران اصفهان

توسعه، پیشرفت و بالندگی هر جامعه ای در نتیجه برنامه ریزی توسعه و تدوین استراتژیهای توسعه پایدار است. به تحقق پیوستن توسعه پایدار در هر محیط با نگاهی نظام بند، هماهنگ و چندبعدی به پارامترهای اقتصادی، اجتماعی و بوم شناختی امکان پذیر است که در ایران در چهار بخش تجهیز و مدیریت منابع، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی با چالشهای جدی و کارشکن روبرو است. این نوشتار کوشیده است به تحلیل وضعیت کنونی روستای بوان از توابع شهرضا، در استان اصفهان به منظور رفع کاستی ها و کمبودها، به معرفی راهکار مناسب و اثر بخش به منظور حل مشکلات و بهبود بخشیدن به آنها و توسعه ی پایدار روستایی بپردازد. بطور کلی محدودیت های توسعه در روستا را می توان به عوامل اقتصادی و فیزیکی و عوامل مصنوع دسته بندی نمود.این روستا جمعیتی بالغ بر 11643 نفر و تعداد 2995خانوار را دارا میباشد.

معماری، سکونتگاه ، توسعه پایدار، آمایش سرزمین، روستای بوان