بازکاوی راه های دستیابی به توسعه از کریدور گردشگری ادبی بر اساس مدل تاپسیس(مطالعه موردی : شیراز)

با توجه به گستردگی جوامع امروزی و ضرورت توجه به علوم گوناگون برای تسریع در توسعه همه جانبه کشورها پژوهش های نوین میان رشته ای در حوزه های مختلف، نقشی موثر در ایجاد فرصت های مناسب در رشد و توسعه همه جانبه یک جامعه خواهند داشت. در این میان همنشینی دو دانش کهن ادبیات و جغرافیا که از دیرباز به عنوان دانش هایی مرتبط با جامعه انسانی و فرهنگی محسوب می شده اند از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در جوامع امروزی تعامل این دو علم ریشه دار الگوی گردشگری ادبی را به عنوان طرحی نو که ضامن بقای ملی، تاریخی و فرهنگی جوامع خواهد بود به وجود می آورد. از آنجا که تعالی فرهنگی، ارتباط نزدیکی با توسعه اقتصادی هر جامعه دارد صنعت گردشگری ادبی می تواند یکی از بهترین و مهم ترین گزینه ها در جهت توسعه فرهنگی و اقتصادی کشورها نیز باشد. بر این اساس، این پژوهش می کوشد به پدیده گردشگری ادبی در شیراز به عنوان مهد ادب و فرهنگی ایران به دلیل حضور شاعران بلند آوازه ای همچون حافظ و سعدی و نقش تاثیرگذار آنها در توسعه این صنعت بپردازد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز، از روش ترکیبی استفاده شده است. جامعه آماری شامل گردشگران این شهر و متخصصین گردشگری می باشد. روش انجام تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و جزو تحقیقات کاربردی است. در ابتدا نرمال بودن متغیر تحقیق با آزمون کولموگروف – اسمیرنف مورد ارزیابی قرار گرفت که سطح معناداری تمامی متغیرها بیشتر از 0/05 بوده است. ازاین رو از آزمون پارامتری t برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است. بر اساس آزمون تاپسیس در شیراز، گردشگری ادبی با 0/5440 امتیاز در رتبه اول و ژئومورفوتوریسم با 0/1297 در رتبه آخر قرار گرفتند.

Keywords:

گردشگری ادبی , هویت ملی , آزمونt , تاپسیس , شیراز , حافظ و سعدی