محمدجواد قنبری - دانشجوی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه
سعید مرادی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه

اهمیت تغییر شهرهای موجود و طراحی شهرهای جدید بر مبنای توسعه پایدار، بر هیچ کس پوشیده نیست. توسعه پایدار حرکتی به سوی برابری اجتماعی بیشتر بر مبنای دلایل اخلاقی و کاربردی نسل هاست. ایده ی توسعه پایدار تنها شامل پایداری زیست محیطی نیست. امروزه در بین مولفه اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی توسعه پایدار، آنچه مغفول مانده وجه اجتماعی توسعه است که در این مقاله تلاش شده در قالب یک نمونه موردی با عنوان سامان دهی حاشیه ای رودخانه ی قره سو در شهر کرمانشاه به این موضوع بپردازیم، در این راستا این پرسش مطرح می شود که چه عواملی باعث پایداری اجتماعی در سایت مورد نظر می شوند؟ و اینکه چگونه از پتانسیل های سایت در جهت تقویت پایداری اجتماعی در محدوده شهری استفاده شود؟ و چگونه شکل فیزیکی معماری و منظر می تواند در جهت پایداری اجتماعی عمل کند؟ لذا مقاله پیش رو با روش تحقیق مطالعه موردی به روش کیفی سعی بر پاسخ به این مسئله دارد. و در نهایت با اثبات این بیانیه که می توان با تدابیر و راه حل های عملی مناسب به ارتقاء روابط جمعی، بالا بردن سطح آگاهی و آموزش، ایجاد ساختارهایی با هویت در جهت بوجود آوردن حس تعلق، ایجاد حس سرزندگی با طراحی مناسب فضا رسید، سعی در دستیابی به یکی از مولفه های اساسی پایداری یعنی پایداری اجتماعی در منطقه مورد نظر دارد.

پایداری اجتماعی، توسعه پایداری، انسان، تعامل اجتماعی، حاشیه های رودخانه قره سو