حسین گنجی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه امام رضا (ع) مشهد

امروزه بافت های مسئله دار شهری از مسائل مهم و قابل تامل مدیریت شهری می باشد. وجود میزان مساحت بالای این بافت ها در سطح شهرهای ایران نشان از نیاز به تهیه برنامه مدون در جهت رفع آنها می باشد. به نظر می رسد یکی از مشکلات موجود در نوسازی این نوع بافت ها عدم شناسایی دقیق محدوده بافت های مسئله دار شهری باشد. شناسایی دقیق آنها می تواند در ارائه برنامه و ضوابط مناسب برای نوسازی هر نوع از این بافت ها موثر باشد. شهر کاشمر استان خراسان رضوی از شهرهای با میزان بالای این نوع بافت در سطح استان می باشد. پژوهش حاضر در صدد است تا با استفاده از برداشت های میدانی انجام شده جهت تهیه طرح تفصیلی شهر حاضر و نظر کارشناسان، شاخص های مناسب جهت تعیین انواع بافت های مسئله دار شهری استفاده کرده و بدین ترتیب محدوده بافت های فرسوده را مشخص کند. به همین منظر از تکنیک AHP (تحلیل سلسله مراتبی) استفاده خواهد کرد. نتیجه پژوهش نشان از آن دارد که شاخص های کیفیت بنا، قدمت و عرض معابر در سطح شهر کاشمر از اهمیت بالایی نسبت به سایر شاخص ها جهت تعیین و شناسایی محدوده بافت های مسئله دار شهری دارد و در ادامه جهت رفع هرکدام از آن بافت ها پیشنهادهایی ارائه شده است.

بافت های مسئله دار شهری، شهر کاشمر، تحلیل سلسله مراتبی