آرش اربابان اصفهانی - مدرس گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین
محمود خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین

کالبد های تاریخی عامل بسیار نیرومندی برای اتصال افراد به سابقه ی فرهنگی آنها می باشند. بافت های کهن شهری مکان انباشت خاطره ها هستند و از جایگاه ویژه ای در حفظ ارزش های فرهنگی یک جامعه برخوردارند. بر این اساس بافت تاریخی شهر مناسب ترین مکان برای درک وجوه مختلف فرهنگ بومی و محلی و چگونگی تأثیر آن بر جنبه های مختلف زندگی شهری است. هر شهر مجموعه ای از ارزش های مادی و معنوی است که به عنوان سرمایه ای گران بها و اندوخته ای نادر در فضای کالبدی شکل گرفته است. لذا شناسایی این ارزش ها و تبدیل آنها به عوامل هویت ساز نیازمند برنامه ای یکپارچه و جامع بر مبنای بستر فرهنگی و تاریخی آن شهر است. این بافت جدای از آن که نقش مهمی در بازشناسی سبک و الگوی شهرسازی در دوران های گذشته دارند، در شرایط کمبود مسکن اهمیت می یابند. چون علاوه بر این که مسکن حین حوزه ها نوعی سرمایه محسوب می شود، از نظر تسهیلات شهری و تأسیسات زیربنایی نیز صرفه جویی خواهد شد. لذا با توجه به ارزش های گوناگون بافت های تاریخی باید راهکارها و روش هایی مدنظر قرار گیرد که بتوان از طریق اعمال آنها ابنیه و فضاهای تاریخی شهرها را با احتیاجات و الزامات زندگی امروزی بشر سازگار و هماهنگ ساخت. در این مقاله هدف بررسی و تأثیر بافتهای تاریخی بر سیمای شهری می باشد. پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از اسناد کتابخانه ای انجام می گیرد.

بافت های تاریخی، سیمای شهر، فضای کالبدی، الگوی شهر سازی، هویت ملی