سارا روزپیکر - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
اصغر محمدپورفتاحی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

مواد مرکب با زمینه پلیمری، مواد پیشرفته ای هستند که کاربرد گسترده ای در صنایع گوناگون دارند. نانوکامپوزیت های کربن معمولاً از زمینه پلیمر و تقویت کننده نانولوله کربنی تشکیل شده اند. مطالعه اتصال بین نانو لوله و رزین دربرگیرنده آن یکی از مسائل مهم در بررسی رفتار این مواد می باشد و برای پیش بینی خواص می توان از روش های تجربی، تئوری، عددی و ... استفاده کرد. با توجه به اینکه اندازه گیری تجربی خواص پیوند بین نانولوله کربنی و پلیمر مجاور آن نیازمند به کارگیری روش ها و تجهیزات پیچیده همراه با صرف هزینه های بالا و زمانبر می باشد، بنابراین مدل های محاسباتی برای پیش بینی خواص این اثر متقابل استفاده می شوند. در این مقاله مزایا و معایب و چالش های آینده انواع روش های مدل سازی محیط پیوسته مورد بررسی قرار گرفته است. روش های مختلف بهبود اندازه گیری خواص فصل مشترک شرح داده شده و در نهایت بهترین گزینه برای مدل سازی نانو کامپوزیت های نانولوله کربنی /پلیمر ارائه گردیده است.

نانوکامپوزیت، نانولوله های کربنی، روش های مدل سازی محیط پیوسته