بررسی تاثیر فضای سبز بر روی سالمندان جهت حس تعلق مکان

انسان برای رشد و تعالی در تمام مراحل زندگی از کودکی تا سالمندی نیاز به بستری مناسب دارد و در این میان، معماری؛ مسئله مادی و عملکردی صرف نیست بلکه معماری مسئله فضا و فکر است که برای برآوردن نیازهای انسانی و رشد و تعالی انسان می تواند بستری مناسب ایجاد کند که فرد، مشخصا در آن محیط و فضا، خلاقیتها و اعتماد به نفس خود را به طور احسن بیابد. بنابراین یک سرای سالمندان برای افراد سالمند صرفا یک مکان برای نگهداری و فقط زنده ماندن نیست، بلکه علاوه بر موارد ذکر شده باید محیطی باشد برای ایجاد یک فضای لایق و زنده. بدین منظوربا طراحی و رعایت اصول سبز و تعامل حداکثری سالمندان با طبیعت ازجمله مواردی است که برسلامت روحی و جسمی آنان تاثیر مستقیم دارد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر طبیعت بر روی سالمندان جهت بالا بردن حس دلبستگی به محیط می باشد .طبیعت و زیبایی های آن همواره الهام بخش بشر برای خلق آثار بدیع و تلطیف روح و روان او برای فرار از هیاهوی دنیای بیرونی و درونی او بوده و هست. این پرژوهش برای دستیابی به دانش طراحی برای بهره گیری از طبیعت جهت حس تعلق مکان برای سالمندان از بعد آرامش و سلامت روان است. وبا تاکید بر فضای سبز امکان ایجاد آرامش و همچنین امکان استراحت در طول روز برای افراد سالمند درست همانطور که در خانه خود می توانند راحت باشند داده شده است. روش تحقیق این پژوهش به ضرورت توصیفی –تحلیلی می باشد.

Keywords:

سالمندان , منظر , گیاهان , دلبستگی محیطی