بررسی دریفت و تغییرمکان در سیستم های مهاربنذی شذه زانوئی با خروج ازمرکسیت های مختلف تحت زلسله های گسل دور

در طراحی ساختمان های مقاوم در مقابل زلزله در روش های مدرن باید مجموعه عوامل مقاومت، سختی، و شکل پذیری مورد بررسی قرار گیرد. تامین نشدن هر یک از این سه عامل باعث ایمن نبودن سازه در برابر زلزله خواهد بود.در قاب های مهاربندی شده زانویی یک انتهای مهاربند قطری به عضو مورب زانویی متصل شده و بخش عمده سختی جانبی توسط مهاربندی قطری تامین می شود، درحالی که تسلیم برشی (یا خمشی) عضو زانویی، فراهم کننده شکل پذیری موردنیاز برای قاب می باشد در واقع عضو مورب زانویی شکل به عنوان یک میراگر هیسترزیس عمل کرده و با پذیرش تغییر شکل های غیرالاستیک کنترل شده، ضمن استهلاک انرژی لرزه ای، مانع از ورود سایر اعضا و اتصالات به محدوده غیرارتجاعی می شود. در این کار پژوهشی عملکرد سیستم مهاربند زانوئی وخصوصیات رفتاری آن مورد تحقیق قرار گرفته و سپس سیستم مهاربند زانوئی با خروج از مرکزیت های مختلف را با استفاده از نرم افزارهای اجزاء محدود opensees نمودارهای دریفت و تغییرمکان حاصل از نتایج تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی تحت زلزله های موجود در قاب 8 طبقه مورد بررسی قرار می گیرد.از نتایج حاصل، در تمامی سازه ها این امر مشهود است که بیشینه تغییرمکان و دریفت به ترتیب در طبقه بام و در طبقه پنجم بوده است، وهرچه به طبقات پایین تر نزدیک می شویم این منحنی ها با کاهش روبرو می شود. و با توجه به میزان خروج از مرکزیت عضو المان مورب زانوئی به این نکته پی می بریم که هرچه از گره ستون در تراز مورد نظر دورتر می شویم دریفت وتغییرمکان افزایش پیدا می کند.بنابراین با افزایش فاصله طول المان مورب زانوئی، با افزایش دریفت و تغییرمکان روبرو خواهیم بود.

Keywords:

قاب های مهاربندی شده زانویی , تغییرمکان و دریفت , تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی