استفاده از باکتریهای لاکتیکی تولید کننده دی استیل برای تولید فرآوردههایی با طعم کره ای
Publish place: The first national conference on technological achievements of Iranian food science and industry
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,364
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CDSB01_029
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
Abstract:
دی استیل عامل اصلی عطر و طعم کره بوده اما در محصولات لبنی تخمیرشده نیز یافت می شود. دی استیل ترکیبی با فرمول شیمیایی C4H6O2 است نام علمی آن 2.3 بوتاندیون مایعی زرد – سبز با عطر و طعم کره ای می باشد دی استیل به طور طبیعی در محصولات لبنی مانند خامه ترش، ماست، برخی پنیرها و ... یافت می شود. در این پژوهش اثر نوع باکتری (لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و لاکتوباسیلوس هلوتیکوس)، غلظت نمک تریسدیمسیترات (در سه سطح 6، 8 و 10 گرم بر لیتر) و گلوکز (در سه سطح 5، 5/12 و 20 گرم بر لیتر) و دما در سه سطح (37،42 و 45) بر میزان تولید دیاستیل در محیط کشت بر پایه شیر خشک بدون چربی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو نوع باکتری اسید لاکتیک در تولید دیاستیل توانایی داشتند اما این در حالی بود که قابلیت باکتری لاکتوباسیلوس بولگاریکوس در تولید دیاستیل بیش از باکتری لاکتوباسیلوس هلوتیکوس بود. علاوه بر این نتایج بیانگر برتری غلظت 8 گرم بر لیتر نمک تریسدیمسیترات و غلظت 5/12 گرم بر لیتر گلوکز جهت افزایش تولید دیاستیل توسط باکتریهای لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و لاکتوباسیلوس هلوتیکوس میباشد. از سوی دیگر ارزیابی pH محیط کشت نشان داد که با تلقیح باکتریهای اسید لاکتیک، میزان pH از حدود 7/6 به حدود 7/3 رسید. اما با افزودن نمک تریسدیمسیترات به محیط کشت پس از تلقیح باکتری تغییر محسوسی در میزان pH مشاهده نگردید. از سوی دیگر در قسمت انتهایی این تحقیق میزان دیاستیل در برخی از محصولات لبنی نظیر شیر، ماست، پنیر، دوغ و کره اندازهگیری شد که به ترتیب 9/5، 2/4، 5/2، 7/3 و 7/2 پیپیام بود و این نشان دهنده این است که با آنکه در برخی این محصولات از باکتری های مشابه این پژوهش استفاده شده است (به عنوان مثال در ماست) اما میزان دی استیل به دلیل بهینه نبودن شرایط کم تر بود
Keywords:
Authors
سیده عطیه حجتی
کارشناسی ارشد علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر، شرکت فرآودههای لبنی کاله
جمشید فرمانی
استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی مازندران
سیدحسین حسینی قابوس
مربی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر