نقش ریزجلبک اسپیرولینا در تولید آنتی بادی

هدف از تحقیق حاضر، بیان نقش مؤثر ریزجلبک اسپیرولینا در تولید آنتی بادی است.ماکروفاژها و لمفوسیت های B و T نقشی مرکزی را در تمام پاسخ های ایمنی بدن ایفا می کنند، اما سایر سلول ها در بافت ها نیز به وسیله انتقال پیام ها به لمفوسیت ها و نشان دادن عکس العمل به سیتوکین هایی مانند اینترلئوکین ها (ILs) و اینترفرون ϒ (IFN ϒ) در این امر شرکت دارند. اسپیرولینا و اجزاء استخراج شده از آن نظیر فیکوسیانین ها بر روی عملکرد های ایمنی بویژه پاسخ های آنتی بادی در مطالعات درون زیست و برون زیست مؤثر است. یکی از مهم ترین اثرات فیکوسیانین، تحریک سیستم ایمنی بدن است. اسپیرولینا با تحریک عملکردهای ماکروفاژ موجب افزایش پاسخ ایمنی بویژه پاسخ اولیه می شود. لیپوپلی ساکاریدها و پپتیدوگلیکان موجود در اسپیرولینا نیز ممکن است به طور غیراختصاصی موجب فعالیت فاگوسیتوزی سلول های خونی میزبان گردند. تزریق درون صفاقی پلی ساکاریدهای اسپیرولینا موجب افزایش درصد سلول های فاگوسیتوزی در ماکروفاژهای صفاقی علاوه بر افزایش میزان همولیزین در خون میزبان می گردد. مواد غذایی پلی ساکاریدی محلول در آب حاوی اسپیرولینا پلاتنسیس با درجه غذایی و کلرلا پیرنویدوزا دارای فعالیت تحریک کننده ایمنی هستند که به وسیله سنجش زیستی رونویسی برای فاکتور هسته ای کاپا - ب (NF-κB) در ماکروفاژها / مونوسیت های انسانی THP-1 ارزیابی می شوند. به کارگیری پودر ریزجلبک اسپیرولینا در فرمولاسیون های مواد غذایی می تواند نقش مؤثری در تحریک سیستم ایمنی و تولید آنتی بادی در محیط درون زیست و برون زیست ایفا نماید

Keywords:

آنتی بادی , اسپیرولینا , ایمنی غذایی , ریزجلبک