ارزیابی رفتار لرزه ای سازه های ساختمانی دارای جداساز پایه و نامنظم در ارتفاعتحت زلزله های حوزه دور

یکی از روش های حفاظت سازه در برابر زمین لرزه، سیستم جداسازی سازه از پی است، که به جای افزایش ظرفیت باربریسازه تحت نیروهای جانبی، می توان نیروهای وارد بر آنها را کاهش داد. در این روش سازه از تکیه گاه هایی که قابلیتتغییرشکل جانبی زیادی دارند، تشکیل می گردد. در این وضعیت در صورت وقوع زلزله، عمده تغییرشکل ها در تکیه گاهرخ داده و سازه مانند جسم صلب با تغییرشکل های کوچکی ارتعاش می کند. مسئله اساسی در این تحقیق بررسی رفتارسازه در سازه های نامنظم در ارتفاع و جداسازی شده با جداساز الاستومری در پایه و مقایسه آن با سازه با پای ثابتمی باشد. در این تحقیق تأثیر جداسازهای لرزه ای در ساختمان های فولادی با قاب خمشی بانامنظمی در ارتفاع درارتفاع های متفاوت تحت زلزله های حوزه دور از گسل مورد مطالعه قرار گرفته است، بدین منظور از دو مدل ساختمانی 3و 15 طبقه استفاده شده و در هریک از مدل ها 3 نوع نامنظمی در ارتفاع وجود دارد، نامنظمی به کمک تغییر جرم سازه هادر طبقات متفاوت ایجاد شده است. سازه ها با استفاده از مبحث دهم ویرایش 1392 (1) و استاندارد 2800 ویرایش چهارم (2) و سطح عملکرد مدل ها به کمک تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی محاسبه شده است. جداسازها به کمک نشریه 523 (3) طراحی گردیده است. در سازه های بدون جداساز و نامنظم در ارتفاع سطح عملکرد سازه در مقابل زلزله از ایمنی جانی کمتر است. به دلیل اینکه نامنظمی در طبقات متفاوت ایجاد شده عملکرد سازه در برابر زلزله دچاراختلال می باشد. جداسازها در بهبود رفتار سازه های با نامنظمی جرمی در ارتفاع کاملا کارآمد بوده اند.

Keywords:

جداساز الاستومری , تحلیل دینامیکی غیرخطی , زلزله دور از گسل , جذب انرژی , نامنظمی در ارتفاع