اثر جداسازی لیگنین بر ظرفیت بافری ترکیبات لیگنوسلولزی

ترکیبات لیگنوسلولزی از فراوانترین و ارزانترین مواد در دسترس برای تولید سوخت های زیستی می باشد که با پیش فرآوری می توان مصرف آنها را بهینه کرد. در این تحقیق کاه برنج (ضایعات کشاورزی)، چوب کاج (چوب نرم) و چوب صنوبر (چوب سخت) توسط یکمادهی قلیایی (سدیم هیدروکسید یا سدیم کربنات) در سه دمای مختلف (بالا، پایین، متوسط) پیش فرآوری شده اند. پیش فرآوری تحت دماهای صفر، 25 و 93 درجه سانتی گراد و در مدت زمان دو ساعت (برای سود) و سه ساعت (برای سدیم کربنات) انجام گردید. سپس تست ظرفیت بافری روی نمونه ها آزمایش شد. میزان مقاومت در برابر تغییرات pH در تمامی نمونه های پیش فرآوری شده از نمونه های پیش فرآوری نشده بیشتر نشان داده شد. کاه برنج نسبت به دو نوع سوبسترای دیگر مقاومت بهتری داشت. همچنین بیشترین ظرفیت بافری مربوط به نمونه های پیش فرآوری شده در دمای 25 درجه سانتیگراد می باشد. بیشترین تاثیر مثبت پیش فرآوری در بهبود مقاومت بافری نمونه های پیش فرآوری شده نسبت به نمونه های پیش فرآوری نشده شان، را چوب کاج از خود نشان داد.

Keywords:

لیگنین , ظرفیت بافری , پیش فرآوری , چوب نرم , چوب سخت , لیگنوسلولز