اثر جداسازی لیگنین بر ظرفیت جذب آب ترکیبات لیگنوسلولزی

یکی از مهمترین اقدامات بشر به جهت رفع نگرانیهای حاصل از محدودیت منابع فسیلی، تولید سوخت زیستی از ترکیبات لیگنوسلولزی هست که در این پژوهش 3 نوع ترکیب رایج لیگنوسلولزی به عنوان سوبسترا مورد استفاده قرار گرفته است. کاه برنج (ضایعات کشاورزی)، چوب کاج (چوب نرم) و چوب صنوبر (چوب سخت) توسط یک قلیا (سدیم هیدروکسید یا سدیم کربنات) در سه دمای مختلف (بالا، پایین، متوسط) به عنوان سوبستراهای موردنظر ، پیش فرآوری شده اند. سپس آزمایش میزان ظرفیت جذب آب برای تمامی نمونه ها انجام گردید و نتیجه ی آن حاکی از افزایش ظرفیت جذب آب در نمونه های پیش فرآوری شده نسبت به نمونه های پیش فرآوری نشده است. کاه برنج نسبت به دو نوع سوبسترای دیگر، ظرفیت جذب بیشتری از خود نشان می دهد. همچنین در بین نمونه های پیش فرآوری شده ، نمونه هایی که در دمای صفر درجه سلسیوس مورد پیش فرآوری قرار گرفته اند، از ظرفیت جذب بالاتری برخوردار می باشند. در بین تمامی نمونه ها کاه برنج پیش فرآوری شده با سدیم کربنات در دمای صفر درجه با ظرفیت جذب 5.4 بالاترین ظرفیت را نسبت به 20 نمونه دیگر دارد.

Keywords:

لیگنین , جذب آب , پیش فرآوری , چوب نرم , چوب سخت , لیگنوسلولز