مدلسازی مولد بارهایکاری پویا در سیستم های توزیع شده با استفاده از الگوریتم های هوشمند

امروزه مشخصه های بارکاری و مدلسازی آن برای ارزیابیهای معتبر عملیاتی در سیستم های کامپیوتری از اهمیت بالایی برخوردار است. در صورتی که بارکاری نادرست باشد، نتایج نیز نه تنها از لحاظ ریاضیاتی، بلکه از لحاظ موقعیتی که به کار می روند نادرست خواهند بود. یک بارکاری پویا نیازمند یک مدلسازی و ارزیابی عملیاتی است تا بتواند ترکیبی از آیتم های بارکاری را تغییر دهد. مدل سازی بارکاری درواقع تلاش در جهت دستیابی به یک مدل ساده و کلی است که می توان از آن در جهت ایجاد بارهای کاری مصنوعی با اندکی تغییرات اما به شکل کنترل شده استفاده کرد. هدف اصلی، دستیابی به قابلیت ایجاد بارهای کاری است که بتوان از آنها در مطالعات ارزیابی عملیاتی استفاده کرد. فرض بر آن است که بارکاری مصنوعی شبیه به بارکاری باشد که در عمل بر روی سیستم های واقعی اتفاق می افتد. هدف ازانجام این پژوهش، دستیابی به روشی جدید و کارآمد جهت مدیریت بارکاری از طریق مدلسازی رفتار داده- های مربوط به آن است. برای این منظور، ابتدا مطالعاتی برروی مباحث نظری مسئله مدیریت بارکاری صورت گرفت و پس از آن، دو روش مدلسازی توصیفی مبتنی بر توزیع های آماری و مدلسازی مولد مبتنی بر روش های هوشمند مطرح گردید و مورد بررسی واقع شد. نتایج این تحقیق نشان داده که روش هایمدلسازی مولد مبتنی بر داده کاوی عملکرد به مراتب بهتری نسبت به روش مدلسازی توصیفی دارند و برمبنای معیار دقت، الگوریتم درخت تصمیم دقیق ترین روش برای پیشبینی رفتار داده های بارکاری محسوب میشود.

Keywords:

بارکاری , مدل سازی , توزیع آماری , سیستم توزیع شده , موتور جستجو , داده کاوی , شبکهعصبی , درخت تصمیم