بررسی توسعه پایدارگردشگری و مدیریت در استان فارس شهر شیراز

توسعه پایدار گردشگری توسعه ای است که در آن توازن وتعادل، حفظ ارزشها و کیفیت اخلاقیات و اصول اقتصادی و نیز مزیته ای اقتصادیلحاظ شده است و سعی می شود تاتوسعه ای متعادل و همه جانبه جایگزین توسعه صرفاً اقتصادی گردد(Alvani, 1993 )باتلر در سال 1993 ، اذعان داشت که گردشگری پایدار، آن نوع گردشگری است که بتواند در یک محیط و در زمان نامحدود ادامه یابدو از نظر انسانی و فیزیکی به محیط زیست آسیب نرساند و تا بدان حد فعال باشد که به توسعه سایر فعالیت ها و فرایندهای اجتماعی لطمهنزند (Butler, R. W, 2000 )هدف از این تحقیق به منظور 1) بررسی مشکلات و تهدیدهای پیش روی مدیریت گردشگری پایدار در شهر شیراز، 2)عوامل مهم موثر بردستورالعمل ها برای حفاظت و ارتقاء گردشگری پایدار در شهر شیراز، و 3) دستورالعمل سیاست عمومی برای توسعه گردشگری در شهر شیرازمیباشد. در این تحقیق از دو روش کیفی و کمی با استفاده از ابزار پرسشنامه جهت جمع آوری داده ها و مصاحبه استفاده شده است .جامعه آماری اینتحقیق 400 نفراز شهروندان شهر شیرازانجام گردیده شده است.از نتایج تحقیق انجام شده وآزمون های آماری استفاده شده در تحقیق بیانگر این مهماست که گردشگری در شهر شیراز مشکلات و تهدیدات زیر را بدنبال دارد 1) ترافیک، 2) حفاظت از منابع طبیعی، 3) مدیریت مواد زائد، 4) هزینههای بالای زندگی، 5) مالیات سیاست ها، و 6) هزینه های کارگری.از عوامل مهم موثر بر دستورالعمل ها برای حفاظت و ارتقاء گردشگری پایدار در شهر شیراز و سیاست هایی برای توسعه گردشگری در شهر شیرازمستلزم آن است که سیاست های سازمان های دولتی درگیر در گردشگری باید تمرکز خود رابر موارد زیر معطوف دارند : 1) ضروریات زندگیروزانه، 2) امنیت و دسترسی، 3) مدیریت گردشگری فرهنگی، 4) حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست، 5) خدمات عمومی، 6) مدیریت موادزائد، و 7) سیستم و نقل عمومی است.

Keywords:

سیاست عمومی , دستورالعمل ها , توسعه پایدار , مدیریت گردشگری