القاء مقاومت به پاتوژنهای قارچی در گیاهان با استفاده از پروتئینهای بازدارنده پلی گالاکترونازهای لوبیا

لوبیا معمولی (Phaseolus vulgaris) به دلیل دارا بودن ژنهای کد کننده پروتئین های بازدارنده پلی گالاکترونازها (PGIPs) که دارای توانایی زیادی برای مقابله با پلی گالاکترونازهای حاصل از فعالیت پاتوژنهای قارچی هستند، در مقابل بسیاری از بیماری های قارچی مقاوم یا متحمل است. مطالعات بر روی PGIP ها ابتدا با شناسایی این مولکولها در لوبیا آغاز شد و به دنبال آن مطالعات گسترده ای در جهت شناسایی نحوی عمل، ساختار فضایی، کنترل بیان ژن و انواع این مولکول در لوبیا انجام شد. نتایج این مطالعات نشان داد که این پروتئینها از توالی های غنی از اسید آمینه لوسین شکل گرفته اند که به صورت رقابتی آنزیمهای پلی گالاکتروناز قارچی را مهار می کنند. اطلاعات جمع آوری شده در ارتباط با ساختمان فضایی و جایگاههای فعال PGIP های لوبیا اطلاعات مناسبی را برای طراحی طیف جدیدی از مهارکننده های پاتوژنهای قارچی در گیاهان دیگر فرآهم آورده است. به علاوه نتایج مطالعات نشان داده که می توان با توجه به مهار کنندگی مناسب مولکولهای PGIP در لوبیا در برابر پاتوژنهای مولد بیماری، از تکنیکهای انتقال ژن جهت افزایش میزان مقاومت در گیاهان دیگر نظیر ذرت بهره برد.

Keywords:

پاتوژنهای قارچی , پروتئینهای بازدارنده پلی گالاکترونازها , لوبیا