فرزانه ارجونی - دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه اسلامی دانشگاه الزهرا

این مقاله با هدف بررسی بررسی مقایسه ای مکاتب سنتی و جدید فلسفه تعلیم و تربیت در نوع نگاه به معلم انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این تحقیق از نوع روش کتابخانه ای و تحلیلی – اسنادی می باشد. ابتدا برای ورود به بحث معلم و ویژگی ها و صلاحیت های وی به ناچار به صورت بسیار اجمالی به بررسی هر کدام از فلسفه های سنتی و جدید پرداخته شده است و سپس بحث خود را با بررسی معلم و صلاحیت های وی در این مکاتب ادامه داده ایم. منظور ما از مکاتب سنتی در این تحقیق شامل سه مکتب ایدئالیسم، رئالیسم و تومیسم و منظور از مکاتب جدید شامل سه مکتب طبیعت گرایی یا ناتورالیسم، پراگماتیسم و اگزیستانسیالیسم بوده اند. نتایج این تحقیق حاکی از این است که در مکاتب سنتی دیدگاه نسبت به معلم یک دیدگاه یک طرفه و سرشار از استعدادبوده است که می تواند و باید بر شاگردان تاثیر بگذارد (به صورت یک طرفه). اما در مکاتب جدید ( طبیعت گرایی، پراگماتیسم، اگزیستانسیالسم)و در واقع با ظهور ژان ژان روسو و انتشار کتاب وی به نام امیل به طور کلی در تمام جوانب آموزش و پرورش انقلابی ایجاد می شود که معلم نیز به تبع آن از این انقلاب متاثر می شود و رابطه مستبدانه و یک طرفه معلم با شاگرد و نگریستن به معلم به عنوان یک متخصص دگرگون می شود و معلم را به عنوان هادی و راهنما در نظر می گیرئد

مکاتب، فلسفه، معلم، سنتی و جدید