بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای حل مسئله در کاهش افسردگی دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش مهارتهای حل مسئله در کاهش افسردگی و کارآمد ساختن شیوه های مقابله دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان هوراند از استان آذربایجانشرقی را مورد بررسی قرار میدهد. برای مشخص کردن تأثیر این روش (آموزش مهارتهای حل مسئله) در درمان افسردگی، از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. از بین 300 نفر دانش آموز، 100 نفر به صورت تصادفی انتخاب و سیاهه افسردگی بک روی آن ها اجراگردید.سپس 03 نفراز کسانی که در این مقیاس حداقل نمره 17 را کسب کرده بودند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند و اندازه گیری متغیرهای وابسته( میزان افسردگی و مهارتهای مقابله ای) برای هر دو گروه در یک زمان و تحت یک شرایط صورت گرفت. در واقع گروه آزمایش تحت کاربندی متغیر مستقل (آموزش مهارتهای حل مسئله) قرار گرفت و گروه گواه تحت طبقه بندی خاصی قرار نگرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، ابتدانمره تفاوت پیش آزمون و پس آزمون هریک از آزمودنی های دو گروه محاسبه و سپس برای مقایسه میانگین های نمرات هریک از متغیرهای وابسته، از آزمون آماری t گروههای مستقل به صورت جداگانه استفاده شد . یافته ها بیانگر این بود که گروه آزمایش که از آموزش مهارتهای حل مسئله بهره جسته بودند، نسبت به گروه گواه، کاهش در افسردگی وکارائی در مهارتهای مقابله ای P<0/001 را نشان دادند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای حل مسئله میتواند به عنوان مداخله سودمندی در جهت کاهش افسردگی و استفاده از شیوه های مقابله ای مؤثر (مسئله دار) باشد.

Keywords:

آموزش مهارتها , حل مسئله , , افسردگی , دانش آموزان دوره متوسطه