بررسی رابطه مهارت ارتباطی و سبک های تدریس معلمان بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پنجم ابتدایی شهر آزادشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مهارت ارتباطی و سبکهای تدریس معلمان بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم دخترانه آزادشهر صورت گرفت. روش حاکم بر تحقیق از لحاظ ماهیت روش همبستگی بود که در زمره تحقیقات غیرآزمایشی قرار میگیرد. جامعه پژوهش شامل کلیه معلمان پایه پنجم دختران آزادشهر که تعداد آنها 120 نفر میباشد. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی مورگان 1970 تعداد 92 نفر مشخص شد و از آزمودنی های خواسته شد به مجموعه ای از سوالات که شامل دو پرسشنامه ی: مهارتهای ارتباطی بارتون، 1990 ، سبکهای تدریس گراشا و ریچمن، 2006 پاسخ دهند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی نمودارها، اندازه های گرایش به مرکز و اندازه های پراکندگی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی و چندگانه) استفاده شد. اهم نتایج عبارتند از : بین مهارت ارتباطی و سبکهای تدریس معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم دخترانه آزادشهر ارتباط معناداری وجود داشت، 2) بین مهارت ارتباطی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم دخترانه آزادشهر ارتباط معناداری وجود داشت؛ 3) بین سبکهای تدریس معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم دخترانه آزادشهر ارتباط معناداریوجود داشت؛ 4) پیشرفت تحصیلی بر اساس مهارت ارتباطی و سبک های تدریس معلمان در دانش آموزان پایه پنجم دخترانه آزادشهر قابل پیش بینی بود.

Keywords:

مهارت ارتباطی , سبک تدریس , پیشرفت تحصیلی