مهران سهراب زاده - دانشیار گروه جامعه شناسی دانشکده علوم انسانی دانشگاه کاشان
صمد عدلیپور - دانشجوی دکتری جامعه شناسی دانشگاه تبریز
فائزه خاکسار - دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی دانشگاه کاشان

این مطالعه که در حکم نتیجه گیری مسئله فضایی است، با یک ادعای قوی، آگاهانه، ظریف و بلیغ آغاز می شود که توسط دو دانشمند در این زمینه مطرح شده است. این دو دانشمند این ادعا را مطرح کرده ند که راهکارهای اقتصاد فرهنگی امری محوری در مفهوم شهر خلاق هستند. مطالعه حاضر عنوان می کند که اگرچه تلاش برای پشتیبانی از ارزش ذاتی اقتصاد فرهنگی منجر به پرداختن به بعدی حیاتی در سیاست های فرهنگی مدنی پیشرونده می گردد اما این امر کافی نیست. تحقیق حاضر مدعی می شود که ایده ی شهر خلاق دیگر به عنوان یک خط مشی مدنی پیشرونده موجود نیست و رویکردشهر خلاق به تنهایی نمی تواند این مسئله را تصحیح کند. منشئات متأخرتر گفتمان شهر خلاق وابسته به مفاهیم قدیمی ترشهر خوب بوده اند اما این مفاهیم رفته رفته محدود به ابعاد افتصادی خود شده اند. در پایان، مطالع حاضر نشان می دهد که چگونه این گفتمان های قدیمی تر از مسائل اقتصادی صرف فراتر رفته اند به گونه ای که اکنون شهر خلاق به سختی می تواند آنها را نمایان سازد. اکنون نیاز به یافتن شیوه ای جدید برای بحث پیرامون گرایش به شهر خوب است

صنایع خلاق، شهر خلاق، اقتصاد فرهنگی، ارزش مدنی