معصومه عامریان - استادیار، دانشگاه رازی، دانشکده کشاورزی سنقر، کرمانشاه، ایران

امروزه با افزایش استفاده از آنتی بیوتیکها و نیز شیوع سویههای مقاوم، خلاء ناشی از کاربرد داروهای ضد میکروبی جدید که دارای اثرات جانبی کمتری نسبت به آنتی بیوتیکها باشند احساس میشود. پیاز از جمله گیاهان دارویی است که در طب قدیم کاربرد فراوانی داشته است. در این مطالعه اثر عصاره متانولی سوخ این گیاه روی برخی باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی بررسی گردید. عصارهی متانولی سوخهای این گیاه با غلظت های 0/15.0/20.0/25.0/30 میلی گرم بر لیتر تهیه و به روش دیسک دیفوژن روی سویههای اشرشیاکلی، سودوموناس ارجینس، باسیلوس سبتلس و استافیلوکوکوس اورئوس بررسی شد. در این بررسی، بیشترین و کمترین میزان اثر عصاره متانولی سوخ پیاز به ترتیب روی سویهی سودوموناس ارجینس و باسیلوس سبتلس در غلظت 0/30 میلیگرم بر لیتر مشاهده گردید. در سالهای اخیر مصرف پیاز بهدلیل طعم و فوایدی که در سلامتی بشر دارد افزایش یافته است. ویژگیهای مفید پیاز عمدتا به میزان بالای ترکیبات سولفوره و فلاونوئیدهای آن مرتبط است، چونکه نقش آنتیاکسیدان، ضد میکروبی و ضد سرطانی این ترکیبات اثبات شده است. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که عصارهی متانولی سوخ پیاز بر هر 4 سویه باکتری اثر بازدارندگی دارد که میتواند به دلیل وجود ترکیبات گوگردی و فلاونوئیدهای موجود در سوخ پیاز باشد

اثر ضد میکروبی، پیاز و عصاره الکلی