ارائه یک مدل ترکیبی فازی به منظور ارزیابی و اولویت بندی لوله های قابل استفاده درشبکه های آبرسانی با رویکرد DEA و AHP (مطالعه موردی: استان مازندران)

شبکه های توزیع و انتقال آب همواره به عنوان مهمترین و پرهزینه ترین بخش طرح های حوزه مدیریت آبرسانی شهری و روستاییمدنظر بوده است به همین جهت توسعه روش های ارزیابی و پرداختن به موضوع ارزیابی عملکرد شبکه های توزیع و انتقال آب واجزای تشکیل دهنده ی آنها، به منظور افزایش کارایی و رفع نقص های موجود الزامی به نظر می رسد. از این رو در این پژوهشسعی شده تا یک مدل ترکیبی تحلیل پوششی داده ها و تحلیل سلسله مراتبی با داده های فازی مناسب، جهت ارزیابی شبکه هایتوزیع و انتقال آب با محوریت نوع لوله بکار رفته در آنها ارائه شود.در مدل پیشنهادی به منظور کنترل وزن شاخص ها از محدودیت های کنترل وزن نسبی که طبق نظرات کارشناسان و با استفادهاز تحلیل سلسله مراتبی، ایجاد شده اند استفاده شده است، همچنین مدل پیشنهادی هر یک از واحد های تصمیم گیری (DMU)را با واحد تصمیم گیری ایده آل و غیر ایده آل مقایسه و بر اساس کارایی نسبی آنها را رتبه بندی می کند. مدل پیشنهادی درقالب یک مطالعه موردی به منظور رتبه بندی شش شبکه توزیع و انتقال آب استان مازندران بکار گرفته شده است. ورودی های مدل عبارتند از هزینه ها و حجم آب بدون درآمد (حجم نشت) و خروجی های در نظر گرفته شده نیز درآمد ها و حجم آب با درآمد (حجم آب تحویلی) می باشند.