تاثیر استفاده از سوپر جاذب در تنش خشکی بر روی عملکرد و اجزای عملکرد تریتیکاله

آزمایشی در سال زراعی 91-1390 بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور، فاکتور اول دور آبیاری در چهار سطح (8، 12، 16 و 20 روز) و فاکتور دوم پلیمر سوپر جاذب در شش سطح (0، 0/05، 0/1، 0/2، 0/3 و 0/4 درصد وزن خاک) در سه تکرار اجرا گردید. صفات مورد اندازه گیری عبارت از: وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی و شاخص برداشت بودند آنالیز داده ها آماری با استفاده از نرم افزار Mstat-c و برای مقایسه میانگین ها از آزمون چند دامنه ای دانکن استفاده شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد در کلیه صفات مورد بررسی بجزء شاخصبرداشت تاثیر دور آبیاری معنی دار بوده است با توجه به این که هر دو سطح 8 و 12 روز دور آبیاری در کلاس a قرارگرفته برای صرفه جویی در مصرف آب سطح 8 روز برای دور آبیاری توصیه می شود. و در تمامی صفات مورد مطالعهبجزء وزن هزار دانه استفاده از سوپر جاذب معنی دار بوده است و چون در تمامی صفات مورد مطالعه (بجزء عملکرد بیولوژیک) دو سطح 0/3 و 0/4 درصد سوپر جاذب در کلاس a قرار گرفته اند برای صرفه جویی در هزینه سطح 0/3 درصد سوپر جاذب توصیه می گردد. با توجه به اثر متقابل دور آبیاری و سوپر جاذب بر عملکرد دانه بهترین عملکرد مربوط به سطح دور آبیاری 12 روز با سطح سوپر جاذب 0/3 درصد وزن خاک برابر با 6208/67 کیلومتر در هکتار و کمترین عملکرد دانه مربوط به تیمار دور آبیاری 20 روز با سطح عدم استفاده از سوپر جاذب (شاهد) برابر با 3483/33 کیلوگرم در هکتار بدست آمد.6208 کیلوگرم در هکتار و

Keywords:

تریتیکاله , تنش خشکی , سوپر جاذب , عملکرد دانه