بهرنگ سیستانی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات فارس، گروه سازه های آبی، فارس
عبدالعلی عادلپور - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات فارس

حفاظت رودخانه در برابر فرسایش و تخریب ناشی از حمله جریان آب بخصوص در مواقع سیلابی با استفاده از آبشکن ها ازجمله روش های متداول در مهندسی رودخانه تلقی می شود. آبشکن ها با ایجاد جریان آرام، قدرت فرسایشی آب را کاهش داده وزمینه مساعدی را برای رسوبگذاری و تثبیت کناره ها فراهم می آورند. در این تحقیق عملکرد فنی و هیدرولیکی آبشکن هایرودخانه تنگاب فیروزآباد و نقش آنها در بحث حفاظت از کناره ها و همچنین اثرات منفی آنها در ایجاد فرسایش و تخریب درساحل مقابل ارزیابی می گردد. نقشه برداری از مسیر و تفسیر عکس های هوایی و همچنین استفاده از روابط تجربی نشان میدهد ابعاد اضافی در طراحی این سازه های هیدرولیکی و فاصله نسبتا زیاد دو ردیف آبشکن از یکدیگر در مواقع سیلابی تخریبو فرسایش ساحل مقابل را در پی داشته است.

آبشکن، فرسایش و رسوبگذاری، رودخانه تنگاب فیروزآباد، مهندسی رودخانه