صدیقه افضلی - گروه زیست شناسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، ایران
عبدالحسین شیروی - گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، ایران

استفاده گسترده از نانوذرات روی در روش های درمانی و تشخیص برای بشر نگرانی هایی را ایجاد کرده است. با توجه به اینکه شکل و اندازه نانوذرات در خواص آن ها اثر می گذارد، بدین منظور در این تحقیق به بررسی میزان رسوب نانوذرات اکسید روی بر روی بافت کلیه در موش سوری نر نژاد NMRI پرداخته شده است. در این مطالعه تجربی20سر موش سوری نر نژاد NMRI در گروه های تجربی و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. نانوذرات اکسید روی 20-30 نانومتری با غلظت 100 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت آشامیدنی (محلول در آب آشامیدنی روزانه) به مدت 28 روز خورانده شد و موش ها تشریح شدند و بافت کلیه جدا و در اسید حل گردیدو میزان اکسیدروی رسوب کرده در بافت به روش جذب اتمی اندازه گیری شد. با توجه به نتایج گروه مصرف کننده نانواکسید روی نسبت به گروه کنترل آثاری از رسوب نانواکسید روی بر کلیه مشاهده شد. رسوب نانوذرات اکسید روی که به صورت آشامیدنی به مدت 28 روز در گروه های تجربی مذکور مورد بررسی قرار گرفت، اثرات مضری بر بافت کلیه داشت.

نانوذرات، اکسید روی، کلیه، موش سوری