بررسی اثر عصاره الکلی کورکومین بر ترمیم زخم دیابتی موش صحرائی نر نژاد ویستار

در صورت صدمه به پوست، اپیدرم از بین می رود که به این از هم گسیختگی ساختمان پوست، زخم اطلاق می شود که در بیماران دیابتی شایع می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره الکلی کورکومین بر روی ترمیم زخم های دیابتی موش صحرائی نر نژاد ویستار می باشد. در این مطالعه 48 سر موش نر نژاد ویستار را به 4 گروه 8 تایی (کنترل (سالم که همزمان با دیابتی شدن سایر گروه ها، بافر سیترات بصورت درون صفاقی دریافت کردند)، شم (دیابتی با دوز mg/kg 55 استرپتوزوتوسین و بدون تیمار) تجربی یک (دیابتی و تیمار با اوسرین)، تجربی دو (دیابتی و تیمار با پماد عصاره الکلی کورکومین ) تقسیم گردیدند. در گروه های مورد آزمایش زخمی به مساحت 3 سانتی متر مربع در سمت چپ ستون فقرات ایجاد کردیم. روند ترمیم زخم در روزهای 14 و 21 بعد از ایجاد زخم به صورت ماکروسکوپی بررسی شد. زخم گروه های دیابتی شده با استرپتوزوسین در مقایسه با گروه سالم ترمیم دیرتری نشان داد و التیام زخم در گروه تجربی 2 تیمار شده با عصاره کورکومین نسبت به گروه شاهد از سرعت بیشتری برخوردار بود. نتایج نشان داد که عصاره الکلی کورکومین موجب تسریع ترمیم زخم های پوستی نمونه های سالم و دیابتی می شود.

Keywords:

ترمیم زخم , عصاره الکلی کورکومین , موش صحرایی دیابتی