فخرالدین ابوئیه - گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، ایران
اشرف خدادادی - گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، ایران

دانش بومی به عنوان دستور العملی پایدار از دل تاریخ و گداخته شده در طی اعصار همراه با هزاران سال تجربه و آزمایش، سرانجام به بینش و درکی عمیق و دقیق از محیط، ساز وکارهای آن و تبادلات اکولوژیکی دست یافته است. استفاده از دانش بومی موجب کاهش آسیب های ناشی از بلایای طبیعی در جوامع روستایی می شود و می تواند فرایند پیشگیری و آمادگی در برابر این بلایا و نیز بازسازی خسارت آن ها را بهبود ببخشد. همچنین در صورت تلفیق با دانش مدرن،ارتقای کارایی دانش مدرن را نیز به دنبال خواهد داشت لیکن در این مقاله در پی تبیین نقش دانش بومی در حفاظت از محیط زیست می باشیم.

دانش بومی، محیط زیست، کشورهای در حال توسعه، دانش مدرن