بازشناسی و یادگیری حروف مجزای برخط فارسی به روش فازی

منطق فازی ابزاری قوی برای نمایش الگوهای نادقیق است. در این مقاله یک رویکرد فازی برای بازشناسی و یادگیری حروف مجزای برخط فارسی معرفی شده است. در روش پیشنهادی یک الگوریتم تکه بندی سلسله مراتبی معرفی می شود و برای توصیف و شناسایی تکه های بدنه ی حروف از دسته بند فازی استفاده می شود. برای تشکیل دسته بند فازی، ترکیبی از دانش خبره و یادگیری خودکار مورد استفاده قرار می گیرد. برای یادگیری، استفاده از دو روش مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. یکی از این روش ها یادگیری فازی چندی کردن برداری (FLVQ) است و روش دیگر دسته بندی فازی به نواحی بیضوی است. بعد از مقایسه ی بدنه ی ورودی با الگوهای بدنه ی حروف، مقایسه ی علائم ثانویه صورت می گیرد. این علائم نیز با قوانین فازی توصیف می شوند. روش پیشنهادی داده های آزمون مربوط به دست نوشته های 54 نفر را با دقت 90/3% بازشناسی می کند و این در حالی است که هزینه ی محاسباتی این روش نیز بسیار پایین است، به طوری که میانگین زمان کل واکشی، پردازش و بازشناسی یک حرف حدود 0/005% ثانیه است.

Keywords:

بازشناسی برخط , دسته بند فازی , دست نوشته فارسی , تکه بندی سلسل همراتبی