الهام قریرونداسکندری - کارشناس ارشد میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان، اصفهان، ایران
منیر دودی - استادیار گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان، اصفهان، ایران

لیشمانیوز توسط تک یاخته ای از جنس لیشمانیا ایجاد م ی شود و می تواند به عنوان یک بیماری مشترک انسان و دام مورد بررسی قرار گیرد. این بیماری مشکلات بهداشت جهان ی با اندم یس یته بالا در کشورهای در حال توسعه از جمله ا ی ران ایجاد کرده است. نبود واکسن مؤثر و مطمئن، عوارض جانبی داروهای ش یمیایی مختلف و مقاومت دارویی باعث شده که به دنبال ترکیبات جدید مؤثری باشیم. گیاهان طبی سنتی مانند یونجه سیاه یک منبع ارزشمند از عوامل دارویی جدید می باشد. عصاره متانولی به روش خ یساندن آماده و 1 خشک گردید. سپس در آب مقطر استریل و DMSO5 درصد حل 2 شد. پروماستیگوت ها ی لیشمان یا ماژور در دما ی 2 ±25 درجه سانتی گراد ابتدا در محیط کشت N.N.N و سپس در محیط کشت اشنایدر و در نهایت در فاز ثابت در مح یط کشت 1640- RPMIغنی شده با سرم جن ین گوساله 10 درصد و آنت ی بیوتی ک پن یسیلین- استرپتومایسین کشت داده شدند. سپس با استفاده از روش 3 رنگ سنجی MTT، فعالیت بیولوژیکی عصاره الکلی گی اه یونجه سیاه در مقایسه با داروی گلوکانتیم روی پروماستیگوت های لیشمانیاماژور مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. م ی زان جذب نور ی رنگ حاصله از احیای نمک تترازولیوم به محصول رنگی فورم ازان توسط انگل، به وسیله دستگاه ال ی زا ری در سنج یده شده و مقدار IC50محاسبه گردید. تست ها 3 بار تکرار شدند. IC50 برای عصاره الکلیبرگ های یونجه سیاه علیه پروماست یگوت ها ی لیشمان یا ماژور در شرایط آزمایشگاهی بعد از 24 ،48 و 72 ساعت به ترتیب 240 ،130و 69 میکروگرم بر میلی لیتر و برای داروی گلوکانتیم به ترتیب برابر با 26 ،19 و 11 میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. با توجه به اینکه عصاره الکلی گیاه مورد آزمون دارای اثرات ضد لیشمان یایی قابل توجهی در شرایط آزمایشگاهی بود ولی لزوم انجام آزمایشات بیش تر برای ارزیابی اثر آن روی این انگل در مدل حیوانی نیز احساس م یشود.

لیشمانیوز، لیشمانیا ماژور، گلوکانتیم، یونجه سیاه، MTT