کاربرد الگوریتم ژنتیک در پیشبینی آبیاری

خشکسالیهای اخیر اهمیت استفاده بهینه از منابع آب را دوچندان کرده است. اگر بتوان قبل از کاشت محصول تعداد آبیاری و آب مورد نیاز محصول در طول یک دوره از کاشت تا برداشت را پیشبینی کرد،میتوان در تصمیمگیری اینکه آیا کاشت محصول از لحاظ میزان آب مورد استفاده مقرون به صرفه است یا خیر، به کشاورز کمک نمود. یکی از روشهای پیشبینی این مساله استفاده از الگوریتم ژنتیک میباشد. میتوان با استفاده از الگوریتم ژنتیک و دادههای آب و هوا، خاک و فاکتورهای موثر در تصمیم گیری آبیاری توسط کشاورز مربوط به سالهای قبل تعداد آبیاری، فاصله میان هر آبیاری و میزان آب مورد نیاز را برای یک محصول از کاشت تا برداشت پیش بینی نمود. نتایج آزمایشها نشان داد که تعداد و فاصله میان هر آبیاری به طور متوسط به رفتار کشاورز در انجام آبیاری نزدیک است و میزان آب پیشبینی شده با حداقل آب م ورد نیاز جهت آبیاری محصول مشابه میباشد. نتایج نشان داد که در حدود 80 %پیشبینیها برای زمان آبیاری و آب مورد نیاز محصول ذرت درست بوده است، لذا میتوان درمورد تصمیمگیری کاشت یا عدم کاشت محصول(ذرت) با توجه به آب مورد استفاده تصمیمگیری نمود.

Keywords:

آبیاری , الگوریتم ژنتیک , پیشبینی