پروتکل انتخاب مسیر پایدار آگاه به انرژی برای شبکه های حسگر بیسیم

برخی از ابزارها و تجهیزات پیشرفته بر پایه داده های حسی دنیای واقعی اطراف خود کار می کنند. این داده های حسی توسط شبکه هایحسگر بیسیم تامین می گردد که متشکل از چندین گره حسگر کوچک برای رصد کردن شرایط محیطی نظیر دما، ارتعاش، فشار، صوت ویا حرکت و سپس ارسال جمعی آنها به یک سیستم پردازش مرکزی به نام ایستگاه اصلی می باشند. پروتکل های مسیریابی متفاوتی همچونمسیریابی تخت، سلسله مراتبی و بر مبنای موقعیت مکانی بر انتقال اطلاعات در این شبکه ها حاکم هستند. عدم وجود منابع کافی و عواملمحیطی می توانند منجر به برهم زدن پایداری شبکه گردند. هدف بررسی عوامل مختلف در کیفیت اتصال و برقراری پایداری در شبکه میباشد. مسیرهای قابل اطمینان و مصرف کارآمد انرژی دو عامل اصلی ایجاد پایداری در شبکه های حسگر بیسیم هستند که باید در طراحیالگوریتم های مسیریابی مورد نظر قرار گیرند. در این مقاله ضمن بررسی روشهای پیشین مسیریابی براساس خوشه بندی، روش EASEPمی باشد. شبیه سازی نشان می دهد این روش با بهره گیری ارائه می گردد که براساس خوشه بندی طراحی شده و بهینه شده روش TSEP می باشد. شبیه سازی نشان می دهد این روش با بهره گیری از انرژی باقیمانده در احتمال انتخاب سرخوشه ها و معرفی پارامتر حد آستانه انرژی، باعث افزایش دوره پایداری، توان عملیاتی و طول عمر شبکه به میزان 46، 68 و 8 درصد نسبت به روش TSEP شده است. این روش عملکرد شبکه را نسبت به روش های مشابه بهبود می بخشد.

Keywords:

حسگر بیسیم , مسیریابی , پایداری , اتصال قابل اطمینان , مصرف کارآمد انرژی