حکمروایی خوب شهری در دستیابی به توسعه پایداربا استفاده از آزمون خی 2 مطالعه موردی: شهرستان اردبیل

امروزه در دنیا پذیرفته شده که توسعه پایدار شهرها در صورتی تحقق می یابد که اهداف مردم سالاری ، برابری در خدمت رسانی وحفظ محیط زیست با شکل گیری مدیریت واحد شهری و با رعایت اصول علوم روز شهرسازی ، ترافیک شهری و تقسیم عادلانه منابع و درآمد شهری توامان باشد..شهر اردبیل، به عنوان مرکز استان اردبیل، مانند سایر شهرهای ایران دستخوش مشکلات بسیاری است که توجه بهمساله حکمروایی خوب شهری در نظام مدیریتی آن ضروری مینماید. به خصوص ریز نظام مدیریتی شهرداری که مهمترین نقش را در برنامهریزی شهری و اداره امور شهر دارا میباشد. در این پژوهش ارتباط بین حکمروایی خوب شهری و توسعه پایدار شهری از طریقسنجش وضعیت شاخصهای حکمروایی خوب و توسعه پایدار شهری در مناطق شهرداری، شهر اردبیل و آزمون همبستگی میان این دو ،بررسی گردید.روند انجام پژوهش بدینگونه بود که ابتدا چارچوب نظری پژوهش از طریق مطالعه و مصاحبه با متخصصان و بررسی نظرات گوناگون درباره رابطه بین حکمروایی خوب و توسعه پایدار شهری تعیین شد. پس از تعریف عملیاتی، شاخصهای مربوط به حکمرواییخوب و توسعه پایدار شهری انتخاب شدند.روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی وبه صورت نگرش سیستمی دنبال شده و روش گردآوری -اطلاعات بصورت میدانی اسنادی می باشد، بطوری که دادهها و اطلاعات مربوط به شاخصها با توجه به جامعه آماری منطقه مورد مطالعه - که شامل 982264 نفرمی باشد از این حجم 944 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدهاند. و دادهها از طریق توزیع دو نوع پرسشنامهکه یکی برای سنجش حکمروایی خوب شهری و دیگری برای سنجش شاخص های توسعه پایدار شهری بین مردم، گردآوری شدهاند وشاخصها توسط آزمونخی 2به وسیله نرم افزار SPSS مورد آزمون قرار گرفتهاند، این آزمونها نشان دادهاند که شاخصهای حکمرواییدر شهر اردبیل در حد نسبتا متوسط و متوسط قرار گرفتهاند همچنین. عملکرد مناطق شهرداری های شهر اردبیل بر اساس معیار های حکمروایی خوب شهری نتوانسته به توسعه پایدار شهری بیانجامد، مورد تأیید قرار می گیرد.

Keywords:

حکمروایی خوب شهری , توسعهپایدار شهری , مدیریت شهری وشهر اردبیل