سنجش ضریب تاثیر ابعاد و شاخصهای تاب آوری بهره برداران درمواجه با تخریب مرتع منطقه مورد مطالعه: روستای نردین، شهرستان میامی، استان سمنان

امروزه خسارت های فراوان مخاطرات طبیعی به جوامع انسانی موجب شده است که مفهوم تابآوری برای کاهش آثار بحرانها، به حوزهای مهم در عرصه مدیریت بحران تبدیل شود. هدف اصلی این مقاله ارزیابی میزان تاثیر ابعاد وشاخصهای تابآوری بهرهبرداران در مواجه با تخریب مرتع در سطح روستای نردین از توابع شهرستان میامی استان سمنان میباشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است و حجم نمونه در تحقیق، طبق جدول مورگان، 82 نفر از بهره -برداران مرتع برآورد شده است. در این راستا پس از مروری بر متون نظری و حاکم بر تابآوری، با تعریف معیارها و شاخص ها در ابعاد مختلف اجتماعی فرهنگی، انسانی، اقتصادی، نهادی، فیزیکی و طبیعی، میزان تابآوری بهره -برداران در مواجه با تخریب مرتع از طریق پرسشنامه تابآوری و با استفاده از نرم افزار SPSS سنجش شده است. نتایج یافته ها حاکی از آن است که در بین ابعاد مختلف تاب آوری، بعد انسانی بیشترین اثرگذاری را بر تابآوری داشته و جامعه بهره بردار مرتع از نظر بعد انسانی موثر بر تابآوری وضعیت مناسب تری داشته )ضریب تاثیر0/557 ولی ابعاد فیزیکی و طبیعی کمترین اثرگذاری بر تابآوری را داشته )ضریب تاثیر 0/131 و بهره برداران مرتع سامان عرفی نردین از نظر تابآوری فیزیکی و طبیعی وضعیت نامناسب تری دارند، بنابراین ضروری است در برنامه ریزیها و تخصیص منابع به ارتقا و بهبود بخش های دارای اولویت توجه ویژه ای بشود

Keywords:

تاب آوری , بهرهبرداران مرتع , تخریب مرتع , روستای نردین