مقایسه تاثیر پارامترهای ارتفاع، محدوده سکونتگاه، کاربری اراضی و راهها بر روی اراضی مستعد کالبدی با استفاده از مدل منطق فازی (مطالعه موردی استان البرز)

باتوجه به افزایش جمعیت در دهه ای اخیر، نیاز بشر به سکونتگاه را در پی دارد که این امر باعث گسترش فیزیکی و کالبدی شهرها از همه جهات می شود. براین اساس، مطالعه و بررسی اراضی مناسب جهت توسعه شهرهای این استان در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است که در آن سعی شده اراضی پتانسیل دار توسعه شهری بدون محدودیت های عوامل طبیعی پهنه بندی شود. در رابطه با موضوع پژوهش 4 معیار (ارتفاع، محدوده سکونتگاه، کاربری اراضی و نقشه راه ها) برای دستیابی با هدف شناسایی و پهنه بندی مکان مناسب جهت استقرار و گسترش کالبدی استان البرز برمبنای پارامترهای طبیعی با استفاده از مدل منطق فازی (Logic Fuzzy (در محیط نرم افزاری ArcGIS صورت گرفته است. نتایج همپوشانی نقشه های ارزیابی تناسب زمین نشان می دهد که از کل مساحت 18/5115 هکتار محدوده، حدود 73564 هکتار (64/14درصد) در طبقه با تناسب بسیارمناسب میباشد و زمین پراکنش فضایی شهر کرج، نشان می دهد که بخش اعظم آن در دشت کرج بویژه پیرامون منطقه فردیس، بخش های جنوبی، جنوب غربی و غرب محدوده قرار دارند. حدود 166927 هکتار (29/33 درصد) در طبقه با تناسب متوسط که عمدتا0 در پایکوه ها و مخروط افکنه ها در شمال، شمال غرب و شرق شهر کرج در حاشیه اتوبان تهران- قزوین قرار دارند. برای توسعه کابدی مناسب می باشند.

Keywords:

ژئومورفولوژی , منطق فازی , استان البرز , کالبد شهری