سیدنعیم امامی - استادیار پژوهشی مرکزتحقیقات کشاورزی ومنایع طبیعی استان چهارمحال وبختیاری
زهرا الیاسی - کارشناس سازمان صنعت، معدن و تجارت استان چهارمحال و بختیاری

با توجه به توسعه روزافزون عملیات عمرانی از جمله جادهسازی، احداث تأسیسات آبی خاکی همچون سدها، مخازن، تونلها و ... نیاز به ایجاد روش های آمایش سرزمین متناسب با مناطق مختلف بیش از پیش احساس می گردد. یکی از مخاطرات عمده در مناطق کوهستانی ایران وقوع انواع ناپایداری های طبیعی به ویژه زمین لغزش ها میباش د.ن استان چهارمحال و بختیاری باشرائط زمین شناختی و جغرافیایی شاخص زاگرس مرکزی در دو دهه اخیر شاهد وقوع انواع حرکات تودهای بوده است . تاکنون مشخصات بیش از 400 مورد حرکات توده ای در این منطقه ثبت گردیده است. به منظور تعیین شیوهای مناسب جهت پهنهبندی خطر زمین لغزش در این بخش از زاگرس (زاگرس مرکزی) از بین مجموعه روش های پهنهبندی تجربی موجود سه روش مورا - وارسون، آنبالاگان و نیلسن در حوضه دوآب صمصامی استان چهارمحال و بختیاری مورد آزمون قرار گرفت ند که بر اساس نتایج به دست آمده ، میتوان از هر سه روش(با اندکی اصلاح در نحوه کلاس بندی پهنه ها در روش مورا - وارسون ) استفاده نمود. با این حال در مناطقی که تعداد قابل توجهی لغزش فعال وجود دارد ،روش نیلسن در اولویت بوده و در سایر حوضهها روش آنبالاگان و مورا - وارسون اصلاح شده در اولویت های اول و دوم قرار میگیرند .

زمین لغزش، پهنه بندی ، زاگرس مرکزی ، مورا و وارسون، آنبالاگان ، نیلسن