نسرین افشاری - کارشناسی ارشد مهندسی معماری
مجید شجاعی - کارشناسی ارشد مهندسی معماری

بنابراین بهره گیری از شاخص های اقلیمی از گذشته تا به امروز مورد توجه بوده است.سیستم پایدار به کارکرد مناسب درونی وبه رابطه سازگار با محیط و به عبارت بهتر به پایداری در درون و به پایداری در بیرون )در تعامل با محیط ( نیازمند است تا درمجموع به عنوان سیستم پایدار عمل کند . معماری پایدارکه در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است را شاید بتوان یکی ازجریانهای مهم معاصر به حساب آوردکه عکسالعملی منطقی دربرابر مسایل و مشکلات عصرصنعت به شمار میرود.در این نوعمعماری، ساختمان نه تنها با شرایط اقلیمی منطقه خود را تطبیق میدهد بلکه ارتباط متقابلی با آن برقرار میکند. یکی ازمسائلی که بشر از بدو تمدن به طور قاطع وگریز ناپذیری با آن روبرو بوده مسکن است. از آن جاییکه انسان فطرتا خواهان ایمنی آرامشومکان محفوظ می باشد تامین مسکن مناسب یکی از مسائل مهم زندگی و معیشت بشر محسوب می شود. پیشینه طراحی و ساخت و ساز با توجه به معیارها و ویژگی های طبیعی و اقلیمی در معماری سنتی ایران به صدها سال می رسد. دراین مقاله سعی برآن شده کهشاخصهای اقلیمی در طراحی بر مبنای معماری با مطالعه موردی شهر مراغه بررسی شود، طراحی معماری پایدار بر مبنای بهره گیری از شاخص های اقلیمی ساختمان باید حتی الامکان با توجه به معیار ها و ویژگی های طبیعی و اقلیمی باشد ، به نحوی که از شرایط مطلوبطبیعی حداکثر استفاده به عمل آید و در ضمن ساختمان در برابر شرایط نا مطلوب اقلیمی محافظت گردد تا مقدار انرژی مورد نیاز برایتامین گرمایش و سرمایش به حداقل رسیده و بخشی از آن از طریق طبیعی تامین شود این عامل اصلی ساکنان اقلیم سرد به شمار می آید که شکل کلی بافت شهری، تراکم و نوع مصالح به کار رفته در این اقلیم از شواهد امر می باشد

اقلیم ، معماری ، کالبد، توسعه پایدار