ارزیابی فعالیت گسل پیرانشهر با محاسبه ی شاخص های زمین ریختی

به منظور دست یابی به نتایج اساسی و مهم در تفسیر حوادث تکتونیکی و بررسی فعالیت های زمین ساختی نسبی منطقه میتوان از روش مطالعه شاخصهای مورفومتری و مورفوتکتونیکی استفاده نمود. این روش برای گسل پیرانشهر واقع در منطقه پیرانشهردر استان آذربایجان غربی مورد استفاده قرار گرفت. این منطقه در زون سنندج – سیرجان قرار داشته و از دیدگاه تکتونیکی فعال بوده و محل وقوع زمین لرزه های متعددی است. در طول این گسل شواهد ریخت زمین ساختی قابل توجهی دیده میشود که بیان گر فعالیت های امروزی این گسل می باشد. در مطالعه انجام شده شاخص های مورفوتکتونیک شامل شاخص سینوسیتی پیشانی کوهستان (Smf ،(شاخص نسبت پهنای کف دره به ارتفاع دره ( Vf ،( شاخص پیچ و خم رودخانه، شاخص عدم تقارن حوضه به منظور تعیین درجه فعالیت تکتونیکی بررسی شد و نقشه پهنه بندی تکتونیک فعال به صورت کمی در 4 زون تفکیک شد. نتایج به دست آمده از این اطلاعات نشان می دهد که بخش های جنوب غربی منطقه دارای بیشترین فعالیت تکتونیکی میباشد. در منطقه نزدیک گسل پیرانشهر نیز فعالیت تکتونیکی بالا بوده و قسمتهای شمال غربی و تا حدودی مرکزی نیز کمترین فعالیت تکتونیکی را نشان می دهد. شواهد لرزه ای زمین لرزه های سال های گذشته و بازدید صحرایی انجام شده از منطقه (وجود شکستگی ها، گسلهای جدید و چین خوردگیها) تأیید کنندهی فعالیتهای نئوتکتونیکی این قسمت از زاگرس است.

Keywords:

مورفوتکتونیک , گسل پیرانشهر , شاخص های زمین ریختی , زمین ساخت